JA / Świąteczny Galimatias i czas podsumowań

 

Końcówka roku, no to podsumujmy:

Przeniosłam się z miasta do lasu. I z elaboratów na blogu 

do krótkich rysunkowych komentarzy na fejsa (fb / kreska asi). 

Las mi służy, a fejsbuk – niekoniecznie. 

Ale nie każde moje rysunkowe piernięcie wrzucam na fejsa. 

Sporo z nich ostatnio trafiło pod obróbkę plastyczną mojej Córci. 

I pokolorowane..

Kolorujemy, rysujemy, wycinamy, nawlekamy, czytamy, liczymy,

 tańczymy, ćwiczymy kiedy tylko czas pozwala. A pozwala rzadko. 

A jak już się nadarzy okazja, to uczę się nie robić tego zadaniowo, 

tylko spontanicznie/ emocjonalnie. To trudne.

Czas okołoświąteczny jest ku temu odpowiedni pod warunkiem, 

że nie wpadłaś w świąteczną gorączkę. Ja trochę wpadłam. Pranie, 

gotowanie, sprzątanie, zakupy, podawanie do stołu. Potem przyszła 

druga gorączka, z fantastycznym bólem gardła. 

Goście poszli, zostawiłam kuchenny syf i poszłam w tan z dzieckiem… 

Planszówki, puzzle i rysowanie przeplatane uśmiechem Zośki 

to kwintesencja świątecznej sielanki. I wbrew wszystkim 

tym wystrzałowym sylwestrom – nasz będzie właśnie taki. 

I tak poproszę przez cały rok!