Rozpierducha naraz!

Uwaga: będę narzekać. Marudzić mocno. Zrzędzić do czerwoności:

Czy Wy też macie wszystko naraz??

Wyobraź sobie: siedzisz w miękkim fotelu z przedpołudniową filiżanką kawy... 
(a nie - tego już nie pamiętam). To inaczej: stoisz sobie zgarbiona nad zlewem, 
połykasz śniadanie (jeden talerz mniej do mycia), a nogą kopiesz do dziecka piłkę 
(że niby mamusia się z Tobą bawi). 
Wtem:

pip, pip, pip, pip - pralka skończyła prać; łiii, łiii, łiiii - zmywarka skończyła myć;
tralalala (ulubiona piosenka) - dzwoni telefon; łubudu - Zosia zrobiła bam na matę 
sięgając po wyżej wymienioną piłkę (matka nie była orłem z wf-u); 
pstryk - zagotowała się woda na zosiowe mleko, i mogłabym wymieniać dalej, 
ale na szczęście mój pełny pęcherz i śmierdząca pielucha Zosi dźwięków nie wydają... 

No więc pytam jeszcze raz: Czy Wy też tak macie, 
czy tylko ja mam specyficzne szczęście?? 

Wiem, mogło być gorzej gdybym:
musiała ręcznie prać te wszystkie brudy; myć w zlewie wszystkie naczynia; wysyłać 
i odbierać listy; pocieszać Zosię po nabitym guzie; sama wyłączać czajnik; 
i tyle, że z sikaniem nic się nie zmieniło (a przepraszam - sama musiałabym opuszczać klapę). 
Uff.
Już mi lepiej. 
Idę spać. 
Pip, łiiii, tralalaaa...