JA / Lump. Dialogi egzystencjalne.

 

 

Matka – idź się rozerwać. Odreagować. Odmóżdżyć. Odchamić. 

No to poszłam. Szybki stary bezbolesny sposób: wizyta w lumpie. Czad. Polowanie 

na modowe perełki. Teraz mam polowanie podwójne – bo dla Zosi. A że lump w pobliżu, 

to łowy na talerzu. I upolowałam perełki. Lingwistyczno-socjologiczne. 

Proszę:

(…) Ty wiesz, że ja wczoraj widziałam Terenię? A w piątek Zdzichu mówił, że ona umarła. 

A ona szła wczoraj tu koło mięsnego. I wiesz jaka elegantna?! A on mówił, że nie żyje (…)

Żal wielki, że nie noszę przy sobie dyktafonu.

(…) A ten młody, Karol, nagadał szefowi, że go gnębię. No, a ja mówię, że jak – gnębię? 

Ja z nim jak z jajcem, a on, że gnębię. Przecież ja nic mu nie robię. 

Ja nic mu nie robię, Krysia (…)

(…) Widziałaś, że Iwona nawalona znowu była? On nie, on już nie pije. Nie pije, bo chory. 

Ma rentę. Jaki tam chory? On nigdy nie robił. Zawsze tylko pił. Pili razem i się darli. 

Nigdy nie robił. Ona tylko trochę. Taka nawalona (…)

(…) Ty, zoba jaki se lakier kupiłam. Tak pod włosy. Ładny nie? No, w buraczkowym Ci ładnie. 

A co – Danka promocję miała? No – wyprzedaż tych brokatowych. Idź jeszcze – może co dostaniesz (…)

(…) Ty, zoba – ta znowu z tymi tytkami idzie. Pacz to tej, jak ona je dźwiga. Ha, ha. Spocona cała. A ten jej nie pomoże nic (…)

(…) Tej, ja muszę coś pokupować na jutro. Samą szynkę mam od świąt, a jutro wyzamykane jest. A czy Ty zawsze chabasy jeść musisz. A co? Wiesz, że nabiał przeze mnie przelatuje (…)

I wyleciałam ze sklepu. Z kiecką dla Zofika, spodniami dla siebie i zalążkiem scenariusza 

nowego serialu. Ktoś chętny?

Przerwa na reklamy.