Przychodzi baba do lekarza...

„Za siedmioma górami, za siedmioma walizkami…”

Jednostka chorobowa. A raczej kilka. I więcej. Tu i tam. Znowu się potknęłam. 

Cały pokój nimi zawalony. Cały. To bagaże na nasz tygodniowy wyjazd. Część bagaży. 

Arek mówi, że spakuje się wieczorem. 

Czy to się leczy?

Objawy:

Walizka podróżna średnia/ Jakoś upchnęłam w niej moje 5 par butów i kiecki. 

Dobra, gębę będę przemywać balsamem do kąpieli – żelu do twarzy przecież nie potrzebuję.

Walizka podróżna wielka/ Przeciwnie proporcjonalna do wielkości Zosi. Czy aby tysiącpięćset pieluch wystarczy? Arek – Zosi trzeba body dokupić – wzięłam tylko 8 – więcej nie ma!

Torba ikeowa duża/ Żarcie nasze; puszka, konserwa, gorący kubek (w sam raz na upalne dni) i inne dobrodziejstwa. Sorry, ale bez srajtaśmy nie jadę!

Torba ikeowa średnia/ Tysiącpięśset słoiczków obiadkowo-deserkowych Zosi. 

Gdy je rozłożyłam na podłodze wyglądały niczym znicze na 1 listopada.

Wózek/no chyba nie jest przesadą, skoro Zosiek nadal tylko tup-tup przy meblach 

(od wczoraj pierwsze lewitowanie na samych nogach bez podparcia 

i samodzielne wstawanie z czworaków!)

Łóżeczko turystyczne/Klamot wielki nawet po złożeniu, 

ale nie widzę Zosi spiącej z nami na jakiejś wersaleczce (cholera wie, co zastaniemy!)

Namiot plażowy/Bo słońce.

Basenik Zosi/Bo przecież nie po to jedzie nad morze, żeby się w morzu kąpać.

Nocnik/Ciekawe czy go będę zabierać na głowie na plażę?

Jasiek/Obowiązkowy dla mnie.

Torba z zabawkami/No bo przecież nad morzem jest nudno.

Torba zakupowa średnia/Moja ulubiona pozycja. Rozrosła się do gigantycznych rozmiarów: Apteczka. Bo przecież może się stać WSZYSTKO!

Torebka średnia/Na drogę dla nas. Jem, żrem,śpiem, jadem. 

Znaczy Arek prowadzić będzie. A ja tylko te pierwsze 3 czasowniki ogarnę. Zosiu, pozwolisz?

Torebka Zosi/Jakby się zesrała. Jakby jeść chciała. Jakby pić musiała. Jakby się znudziła. Jakby spać chciała. 

Jakbyśmy się zmieścili w maluchu?

(boję się zapytać, jak się zmieścimy w obecnej renówce?!)

No i jak? Myślicie, że się mam zgłosić po powrocie do lekarza?

To chyba nieuleczalne. 

Ps. Arek jeszcze chce zabrać swoją hulajnogę.