JA / Flower Power Rower

Logo Galerii Posnania brzydkie jest i już. Jak ktoś słusznie zapytał: 

czy to logo leku hormonalnego dla kobiet? Nie, te różowo – fioletowe 

esy – floresy to największy handlowy moloch w mieście.  Tak bardzo 

miastu potrzebny (?). Jak widać, od początku jestem sceptycznie nastawiona 

do całej tej Posnani. Zrobi dodatkowe korki, zabierze kawał miejskiej przestrzeni 

(która mogłaby być przeznaczona na coś zielonego). Ale jedną rzeczą 

mnie marketingowo połechtali. Szaloną kolorową akcją stawiającą Rower 

na piedestale. Bo oto, w pewną czerwcową niedzielę, Posnania zorganizowała 

Posnania Bike Parade. A środkowe słowo nazwy imprezy przyciągnęło mnie 

jak magnez.  

I popłynęłam. W pewną czerwcową sobotę ustroiłam się jak papuga 

i stawiłam się, pełna entuzjazmu, na linii startu (na Golęcinie). To miała być 

 taka namiastka tego jechania w tłumie, które czeka mnie już we wrześniu 

(Skoda Bike Challenge). Wiedziałam, że to familijna impreza ze spacerowym 

dystansem raptem 8 kilometrów. Ale nie spodziewałam się, że fragmentami 

trzeba będzie dosłownie spacerować z rowerem. Trasa przebiegała między innymi 

przez park Sołacki, a tam na alejkach zrobił sie zwyczajny korek 

i peleton osiągnął zawrotną prędkość 5km/h więc trzeba było z roweru zsiąść. 

Tu organizator mógłby zmowydfikować trasę - było to po prostu miejscami 

niebezpieczne. Nie spodziewałam się też, że godzina zbiórki rowerzystów, 

to NIE BĘDZIE godzina startu parady... Tym samyn kręciłam się z tym rowerem 

jak durna przez 2 godziny - na golęcińskim placu wszyscy dorabiali sobie 

kwiatowe motywy z balonów - motyw przewodni imprezy: FLOWER POWER. 

Mało oryginalne. Ale było kolorowo. Ja, w kwiatowej sukience, koralach 

i z wielkim kwiatem na głowie, ruszyłam już z domu. Także wyglądałam 

komicznie. Poczułam się pewnie gdy dołączyłam do reszty jeszcze bardziej 

debilnie wyglądających ludzi. Bo w kupie raźniej. Po długim oczekiwaniu 

na start i ślimaczym przejechaniu trasy, chciałoby się efektu łał na końcu 

imprezy.. Nie było: na plaży miejskiej na Ratajach kazano nam godzinę czekać 

na koncert Ani Rusowicz. Wiadomo - nie czekałam. Popędziłam (dwa razy 

szybciej niż w paradzie) do chaty robiąc za żywą reklamę Posnanii - wszak 

kolorowe balony niemal unoszące mój rower w powietrzu, były sygnowane 

logo Posnanii... eh. Dałam się skusić. Ale inicjatywa - choć do dopracowania 

- to na pewno ciekawa. Mały uśmiech w stronę wielkiej Posnanii.

A poniżej Ja - Sławna. ;)

Parada paradą, ale teraz na poważnie. 

Po dwóch 50tkach w kwietniu i czerwcu, 

w weekend chociaż podwójna 30tka. Dobre i to.